«در شدیدترین حالت عاطفی، در ضعیف ترین حالت ممکن»
کتاب ایهام_حسام الدین رایگانی
هر چیزی که بخواد حتی یک درصد جای تو رو توی قلبم بگیره خسران خالصه!
هرچیزی که باعث ابتعاد من از منبع قدرت بشه موجب ضعفمه!
خدا جانم بگیر از من هر حبی رو که به غیر تو ختم میشه...
"شب هاى ماه رمضان در دعاى افتتاح مى خوانیم: »مُدِلاًّ عَلَیْکَ فِى ما قَصَدْتُ فِیهِ اِلَیْکَ فَاِنْ أَبْطَأَ عَنِّى عَتَبْتُ بِجَهْلى عَلَیْکَ«؛ من اِدلال دارم. ناز دارم. اگر دیر به من بدهد، عتاب و سرزنش مى کنم، در حالى که: »وَ لَعَلَّ الَّذى أَبْطَأَ عَنِّى هُوَ خَیْرٌ لِى«؛ شاید آن کندى ها یا دیر دادن ها به خاطر این است که من ظرفی و ظرافتی پیدا کنم. پاک شوم و نعمت ها را آلوده نکنم. "
عین صاد _ اخبات
جناب پروردگار
منِ انسانِ عجول١ با دید محدودم گاهی رو چیزایی پافشاری می کنم که خِیر نیست٢، وقتش اون زمان نیست، یا کم خواستم ازت...
شما اینطور موقع ها لبخند میزنی، دلداری می دی، به صبر دعوتم می کنی، بشارت میدی به چیزهای بهتر...
من اما همچنان اصرار می کنم، ننه من غریبم بازی در میارم...
خدا جانم
یه وقت این کج سلیقگی های ما رو اعمال نکنی تو برنامه هات فدات شم!
من از این پایین چیزی رو درست نمی بینم، ذهنم محدوده به بهانه های کودکانه ی من بها نده
اگر چیز خوبی هست که واسم نگه داشتی و زمینه ی دریافتشو ندارم لطفا منو تغییر بده نه ذخیره های مذکور رو...
بذار متغیر سطح من باشه و نه نعمت هایی که برام نگه شون داشتی...
کمک کن من بزرگ بشم، قدم به برکاتی که برام گذاشتی برسه
نکنه یه وقت از فرط کم کاری هاو غفلت های من برکاتت رو تنزل بدی
منِ انسان عجولم، ظلم می کنم به خودم٣، بهانه گیرم...
این منِ کوچیک قطعا مورد مناسبی برای تدبیر نیست
شما پروردگاری، ربی
کاش منم همیشه بندگی کنم...
خدایا شما همونی که من میخوام،کمک کن با اطاعتم منم همونی بشم که شما میپسندی۴
١. یدع الانسان بالشر دعاءه بالخیر وکان الانسان عجولا (آیه ١١ سوره اسراء)و
٢. «...عسی ان تکرهوا شیئا وهو خیر لکم وعسی ان تحبوا شیئا وهو شر لکم والله یعلم وانتم لا تعلمون» (آیه ٢١۶سوره بقره)
٣. «وآتاکم من کل ما سالتموه وان تعدوا نعمت الله لا تحصوها ان الانسان لظلوم کفار» (آیه ٣۴ سوره بقره)
۴. امیرالمؤمنین علی علیه السلام: «إلهى کَفى بى عِزّاً أنْ أکونَ لَکَ عَبْداً وکَفى بى فَخْراً أنْ تکونَ لى ربّاً... ; خدایا این عزت، مرا بس است که بنده تو باشم و این افتخار برایم بس است که تو پروردگار منى»
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم
اصلا بیخیالِ وسواسِ خوش آغازی، بیخیال تاریخ خاص
من یه عمره برای هر حرکتی پابند این بهانه هام
از کلی پرواز جا موندم چون صبر کردم همه چی تکمیل بشه بعد بپرم
اینم یه بار اضافه ست
بذار وزنه ها رو زودتر جدا کنیم و سبک سفر کنیم...
