من عاجزم از وصف شما

ناتوانم از اینکه شما را روایت کنم

می گفت آدم ها را تا قبل از مرگشان نمی شود قضاوت کرد، نمی توان برایند دقیقی از حیاتشان داشت، باید زندگی نامه هاشان را بعد از مرگشان خواند

به گمانم ندیده بود چون شمایی را که حتی پس از مرگ جسمتان در دایره ی شناخت و معرفت ما نمی گنجید. 

می دانید آقای قاسم من فکر می کنم آنها که روحشان روان است و جاری، در این دنیا آنطور که شایسته است شناخته نمی شوند... 

چطور می شود چون شمایی را شناخت که حتی در حیات دنیوی تان جسمتان یک جا بوده و روحتان هزار جایی که محتاج حضورتان بوده

چطور می شود دست یافت به معرفت آن که روحش همیشه در حال عروج است؟!

عجز ما هم تماشاییست... 

بضاعت اندک ما این است که به قدر ناقصی های وجودمان از شما بهره بگیریم

امید که روزی وسعمان و رزقمان افزون شود...

من خوشحالم که در روزگاری زاده شدم و زیسته ام که قهرمانش چون شمایی هستید

 خرسندم که اسطوره ای دارم که در همین زمانه زیسته، سختی هایش را چشیده، جهاد کره و استقامت کرده

من پرم از حس خوب درک حضور شما

اما تمام این حس های خوب، این عواطف شیرین و دلچسب کافی نیستند

نمی خواهم شرمسار شوم از اینکه دینم را نسبت به این قربانی ثقیل و ثمین خداوند ادا نکرده باشم

سخت است برای من جوان آسوده در امنیت،جنگ ندیده،آسوده خاطر به حضور مجاهدانی چون شما

ادای این دین بار سنگینی است اما  «لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا» که ما به قدر توانمان مکلف شده ایم

نمی دانم این توسل چقدر پذیرفته باشد که برای ادای دین یک نفر باز از خودش استعانت بجویی

با این حال من محتاجم به این توسل، به اینکه از شما بخواهم

ما را کمک کنید آقای فرمانده

در شناخت راهی که باید برویم

در پاسبانی از آنچه که شما برای حفظ و رساندنش به ما داشته های تان را صرف کردید

در احیای آنچه که از یادها رفته و یا کمرنگ شده

در پر کردن دست ولی مان و رفع نیاز های او

در ایفای نقشمان آنجا که حضورمان لازم است و اولویت دارد؛ تمام قد و پرتوان

در گسترده تر کردن دایره ی حق

در پیشبرد آنچه که مولای ما را به ظهور نزدیک تر میکند

در ادامه ی این راهی که پر خطر است و طولانی اما روشن... 

و من به این روشنایی شدیدا دلبسته ام

امید دارم که پایان این مسیر شما را ببینم که به انتظار ما ایستاده اید! 

اخلاص، صبر ، استقامت و تلاش بی وقفه ی ما را از خدا بخواهید

آقای سرداری که رسم سربازی را به نحو احسن به جا آوردید

به امید دیدار و وصال، عزیز دل اولیاء الله... 

 

قهرمان های واقعی هیچ گاه نمی میرند...