عاشورا یک بار بر امام حسین (ع) گذشت
اما مولای من حضرت مهدی (عج)
فردا
دست کم برای هزار و صد و هشتاد و هشتمین بار!!!
عین واقعه را مو به مو درک می کنند
هر آنچه را که حتی آدم (ع) از وقایع عاشورا ندید او می‌بیند
آن هم چنین کسی که حقانیت جدش و بطلان دشمنان او را تام و تمام درک می‌کند
بیش از هر بنی بشر دیگری در این کره‌ی خاکی
و ما فقط شمه‌ای از آلام او را در ناحیه مقدسه می‌خوانیم و ضجه می‌زنیم
این رنج را اضافه می کنم بر
مصیبت‌ها و آلامی که بر مستضعفان عالم گذشته طی سالیان و فرصت حق‌ستانی هنوز فراهم نشده
من چطور خودم را ببخشم بابت این تکرار؟
بابت ظهور و انتقامی که با هر انتخاب نادرست من عقب می‌افتد؟
راستی من چه سهمی دارم در کاستن دردهای امامم؟
اصلا چه تضمینی هست که من بهترم از کوفیان بد عهد؟
تشکیل حکومت و یاری ما پیشکش
او اگر ظهور کند چه کسی تضمین می‌کند جانش در امان خواهد بود؟
عاشورا ابدا دور نیست!
عاشورا تکرار می‌شود در هر لحظه‌ای که صرف غیر حسین (ع) شود...
آجَرَکَ الله یَا صَاحِبَ الزَّمان فِی مُصیبَتِ جَدِّک
