به فلسفه دوست داشتنتان فکر میکردم آقا روحالله
خیلی زود مرکزیت ماجرا عوض شد؛
این حبّ آنقدری شدید بود که من میدانستم بعید است از وجود کوچک من چنین چیزی برخاسته باشد!
محوریت افکارم چرخید روی فلسفهی دوستداشتنی بودن شما
شمایید که موجب خلق کششی چنین شدید شدهاید؛ چه کردید که چنین جذْبهای در شماست؟
اگرچه که کندوکاو آنچنانی هم لازم نداشت که تلاش تمام قد و مؤمنانهی شما دوست داشتن خوبی و زیبایی را در جان فرزندانتان نشانده است
و من چه خوشبختم که فرزند زمانهای هستم که چون شمایی در تاریخش این امر فطری را تقویت کرده است.