نونهال که بودم،روی کامپیوتر خونه یه پوشه داشتیم از احادیثی که به صورت عکس نوشته تدوین شده بود
من عکس‌های این پوشه رو ورق می‌زدم و بر حسب تصویری که دوست داشتم توقف می‌کردم و حدیثش رو می‌خوندم
از اون همه حدیث یکیش بود که هم تصویرزمینه‌ش رو خیلی دوست داشتم هم متن حدیث رو
و همیشه تو ذهنم موند
خیلی عمیق بود و عجیب
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند :
هر چیز دنیوی شنیدنش بزرگتر از رسیدن به آن است و هر چیز اخروی دیدنش بزرگتر از شنیدنش
از اون سن نسبتا پایین من تو موقعیت‌های مختلف،هر وقت که یادم میومد به این حدیث فکر کردم
وقتی رویاپردازی می‌کردم و دست یافتن رو خیلی دور می‌دیدم
وقتی در آستانه‌ی رسیدن بودم
و بعد از اینکه می‌رسیدم
رسیدن به یه سطحی از دسترسی،رسیدن به یه موقعیت خاص،برخورداری از یه امکان جدید و حتی رسیدن به یه سن خاص،مراحل مختلف زندگی،پذیرفتن یه نقش جدید تو زندگی و...
اوایل وقتی فکر می‌کردم و حدیث یادآوری می‌شد فقط دنبال این بودم که بفهمم مفهومش رو،برام گنگ و جالب بود
ولی اواخر تو تجربه‌های ریز و درشت خیلی بیشتر بهش دقت کردم
از یه تغییر تو اسباب و اثاث خونه گرفته،تا مسائل تحصیلیم تا یه خواسته‌ی خیلی دم‌دستی مثل رسیدن به خوراکی کوچیک محبوبم
دیگه انقدر برام اثبات شد و انقدر درست یافتم این فرمایش حضرت رو که به صورت پیش‌فرض می‌دونستم که مرحله‌ی بعد از رسیدن به فلان خواسته فروکش عطشه و یا مثلا بخشی از هیجان و ذوقی که دارم قبل از رسیدن اغراق شده‌ست
این مسئله از میزان جدی گرفتن دنیا کم می‌کنه و نرسیدن‌هاش رو هم قابل هضم‌تر
و البته لذت‌ها رو پایدارتر،چرا که می‌بینی لذت دنیویش برات کافی نیست لاجرم باید یه جوری وصلش کنی به آخرت که انتظار یه لذت عظیم‌تر سطح آرزومندی و اشتیاقت رو نگه داره و حفظش کنه
دیدید خیلیا میگن ذوق زمان انتظار رسیدن به یه چیزی یا به یه شخصی از خود وصال لذت‌بخش‌تره؟
به نظرم دلیلش همون فلسفه‌ایه که این حدیث داره
یه لذت ذهنی که بزرگتر از حقیقتشه
و وقتی می‌رسی می‌بینی عه! اونقدرها هم خفن نبودا...
و گاهی دعا می‌کنی کاش زمان انتظارت بیشتر کش میومد و اصلا همیشه تو همون حالت می‌موندی
اصلا این خودش یه معیار خوبیه که بفهمیم اون چیزی که دنبال می‌کنیم چقدر دنیویه و چقدر اخروی؟
اخروی‌ها همیشه وصالشون لذت‌بخش‌تره از انتظارشون و دنیوی‌ها برعکس
درک ناقص تکه‌ی اول حدیث خیلی کیف داد؛در انتظار رسیدن به تکه‌ی دومم
+اگه صرف یه ذره فهمیدن یه حدیث انقدر مزه داشت،عمل کردن بهش چقدر مزه داره؟
اگه بگم هزارن کمک و جایزه نهانه در بقیه احادیث چی؟
خدایی با این وضعیت زندگی دنیا هم کم جذاب نیست!
++عنوان مصرعی‌ست از جناب مولوی
